Kataomoi no Chiisana Koi - By Tegomass -

วันพุธ, มกราคม 14, 2552

This is my LIFE!!!

สิ่งที่ชอบ เรื่องที่ชอบ ...





อาจารย์บอกให้พวกเราทำเรื่องที่ชอบ...





เรื่องที่เราชอบมีหลายอย่างเหมือนกันอ่ะ




ลองไล่ๆดูแล้วกันนะ...




เราชอบทำอาหาร(ถึงจะทำได้ไม่กี่อย่างก็เหอะนะ เหอๆ)




ชอบเล่นเกมส์อะไรก็ตามที่มันสามารถเล่นไปได้เรื่อยๆ ไม่ตื่นเต้น exciting เกินไป (เพราะเราจะลนและเล่นไม่ได้ แหะๆ)




ชอบดูหนังผี ชอบความมืดมน แต่ไม่ได้ชอบความชั่วร้ายนะ คนละอย่างกันนะ




ชอบวาดรูป(การ์ตูน) ชอบจินตนาการอะไรที่มันหลุดโลก เลยเคยพยายามเอามาเขียนนิยาย




แต่เขียนไม่จบ ได้ 13 ตอนก็เลิกอ่ะ เพราะเวลาของเรามันจะยิ่งน้อยลงผกผันกับอายุ หึๆ




(แต่ที่จริงคือขี้เกียจ แล้วหลังจากนั้นก็มีพล๊อตมากมายหลายเรื่องผุดมาในหัว มีProject จะแต่งมากมายก่ายกอง สุดท้าย โผล่ออกมาแต่ตัวละครกับข้อมูลเบื้องต้น เหมือนจะมีหลายเรื่องมาก แต่ไม่ได้ทำเป็นเรื่องราวเลย แหะๆๆๆๆ)






แต่ว่านะ สิ่งที่สำคัญ สิ่งที่เราชอบมากที่สุด สิ่งที่เป็นอะไรๆในชีวิตของเรา เป็นสิ่งที่กำหนดแนวทางการดำเนินชีวิตของเรา เป็น Potion ที่หล่อเลี้ยงให้ HP เรายังเพียงพอที่จะเคลื่อนไหวอย่างมีชีวิตชีวา และสามารถเป็น Berserk Potion ให้เราบ้าคลั่ง อย่างมีความสุข(???)




นั่นก็คือ... CARTOON นั่นเอง




ที่จริง คำว่าการ์ตูนของเรามันออกจะแตกต่างจากที่เพื่อนๆเข้าใจอยู่บ้างล่ะมั้ง




บางคนอาจเห็นว่าไร้สาระ ก็แล้วแต่ ถ้าจะคิดแบบนั้น เพราะถ้าการ์ตูนสร้างความสุขให้เขาไม่ได้ เราก็ไม่เถียงว่ามันไร้สาระ สำหรับเขา ... แต่ตราบใดที่การ์ตูนสร้างความสุขให้เราได้ แล้วมันผิดตรงไหนที่เราจะชอบมัน... ถ้าไม่มีการ์ตูน สีสันในชีวิตของเราคงเหลือแต่ขาวกับดำ...ละมั้ง




เราว่ามันมีสาเหตุที่ทำให้เราบ้าการ์ตูนอยู่ล่ะ เรารู้ตัวเองดีเลย(ไม่เคยแน่ใจในตัวเองได้เท่านี้เลยนะ) นั่นเพราะว่า เราอยากพบเจอกับเรื่องที่สุดยอด อยากเจอเรื่องที่ลึกลับ เรื่องที่ไม่ใช่ธรรมดา ไม่สามารถอธิบายได้ด้วยคำว่า "ก็ธรรมดาๆหนิ" เรื่องที่น่าตื่นเต้น ชักจูงให้คนเข้าไปค้นหา และเราว่าไม่ได้มีแต่เราที่เป็นแบบนั้นหรอก "คน" น่ะ มักจะถูกชักจูงเข้าหาอะไรแบบนี้อยู่แล้วล่ะ (เท่าที่คนคนนั้นจะยังไม่ทิ้งความฝันที่เคยมีในวัยเด็กไป)




สำหรับคนอื่นคงมีความต้องการมันในระดับปกติ แต่ก็น่าจะมีกันบ้างใช่ไหม แต่เราอยากให้มีอะไรแบบนั้นจริงๆจังๆเลยนะ(แอบบ้า) เหมือนว่าสิ่งนั้นจะสามารถเติมเต็มอะไรที่ขาดหายไปในตัวเราได้ แต่ว่าพอคิดแบบสามัญแล้ว มันไม่มีทางเกิดขึ้นได้ ยังไง มันก็อธิบายได้ด้วยคำว่า "เพ้อเจ้อ" เท่านั้นอ่ะ




แต่ถึงจะเป็นแบบนั้น เราก็ยังทิ้งความฝันแบบนั้นไม่ได้ ยังไงลึกๆเราก็ยังเชื่อแบบนั้นอยู่ ก็พอมาลองคิดดูดีๆ การที่คนเรามีชีวิตอยู่แบบนี้ มันไม่ใช่เรื่องมหัศจรรย์หรอกหรือ ถ้าสิ่งที่สุดยอดและน่าอัศจรรย์แบบนี้ยังมีอยู่ได้อย่างที่เราก็เห็นๆอยู่(จนทุกคนเข้าใจว่ามันเป็นสิ่งทั่วๆไปไปแล้ว) แล้วสิ่งอื่นๆนอกเหนือจากนี้ล่ะ? เราสรุปมันได้ยังไงว่ามันจะ "เป็นไปไม่ได้" เพราะงั้นเราเลยทิ้งความหวัง ทิ้งความฝันแบบนี้ไปไม่ได้ ไม่ว่าใครจะว่าเราบ้า หรือประสาท แต่ยังไงเราก็ยังเข้าใจในสิ่งที่ควรจะเข้าใจนะ แล้วเราก็ปฏิบัติตัวตามที่คนทั่วไปตัดสินว่าปกติด้วย แต่เราแค่จะเชื่ออะไรนอกเหนือจากนั้นเท่านั้น ... นี่ล่ะ ต้นเหตุของความบ้าการ์ตูนของเรา ก็ทั้งหมดนั้นมันสามารถเป็นจริงได้ในโลกของการ์ตูน ถึงจะไม่ใช่ความจริง แต่เท่านี้ก็ดีถมเถแล้วสำหรับเรา ก็ยังไงดีล่ะ... ก็ยังมีคนที่ร่วมรับรู้เรื่องต่างๆร่วมไปกับเรา เข้าใจในสิ่งเดียวกับเรา ตามหาสิ่งเดียวกับเรา (เหล่าโอตาคุ)




อ่ะ... นี่คือความในใจเท่าที่สามารถอธิบายออกมาได้ ของโอตาคุคนหนึ่ง...




อ่านนี่แล้ว(ถ้าจะมีคนอ่านน่ะนะ) อาจทำให้เพื่อนๆบางคนเข้าใจเรามากขึ้น หรือไม่ก็เข้าใจว่าเราเป็นบ้าไปเลย ฮ่าๆๆ เรายอมรับมันด้วยความยินดีนะ ไม่สนใจหรอกค่ะ




ต่อไปนี้คือสิ่งที่เกี่ยวเนื่องโดยมีสาเหตุมาจากความบ้าการ์ตูนของเรา




- ฟังเพลงอนิเมะ (มีทั้งภาษาญี่ปุ่น อังกฤษ บางทีก็มีภาษารัสเซีย ภาษาอะไรอีกไม่รู้ด้วยล่ะ) สุดท้ายก็ลามมาฟังเพลงอื่นๆ(JP)ที่ไม่ใช่เพลงอนิเมะด้วย


- แกะเนื้อเพลงอนิเมะเป็นโรมาจิ (คำอ่านภาษาญี่ปุ่นโดยใช้ตัวอักษรอังกฤษ)


- ร้องเพลงอนิเมะ (ต่อหน้าคนอื่น เราไม่ค่อยกล้าร้องน่ะ แต่ถ้าอยู่คนเดียว เราสามารถพอสมควรนะจ๊ะ ก็ชอบนี่หว่า...)


- หาคำแปลของเพลงอนิมะ (อันนี้ทำให้ได้ความรู้ภาษาญี่ปุ่นมาบ้างติ่งนึง)


-อ่านการ์ตูน ดูอนิเมะ(บางเรื่อง... อนิเมะดูไม่เยอะ จริงจริ๊ง) อันนี้เรื่องปกติเนอะ


-เย็บอุปกรณ์ที่ใช้กับการแต่งคอสเพลย์ (ก็ไม่ได้ดีเด่อะไรอ่ะ แต่แค่ชอบ แล้วก็ไม่ได้ทำออกมาอลังมาก แค่ที่คาดผมโลลิต้า กับ Apron โลลิต้าเท่านั้น) อันนี้อาจมาจากเราชอบเอง ไม่เกี่ยวกับการ์ตูนมากนัก อาจจะเกี่ยวตรงแนวทางของสิ่งที่เราเย็บออกมา


- วาดรูปการ์ตูน(แต่วาดเป็นเรื่องการ์ตูนไม่ได้นะ เราวาดการ์ตูนเป็นแต่หน้าตรงเท่านั้น เพราะไม่เคยหัดวาดสัดส่วนหรืออะไรจริงจัง ชอบวาดส่วนหัวมากเลยน่ะ)


-สะสมตุ๊กตาเด็กผู้หญิง (ที่จริงพึ่งเริ่ม ยังมีแค่สองสามตัว แต่จากนี้จะมีมากขึ้น เพราะพึ่งตามหาร้านเจอ แต่ยังไม่เคยไป จะไปถูกไหมเนี่ย - -a) อิทธิพลมาจากการ์ตูนยังไงก็ยังไม่ค่อยแน่ใจ แต่เราว่ามันต้องเกี่ยวกันแน่ๆเลย








นอกจากทั้งหมดนั้น การ์ตูนยังให้อะไรกับเรามากมาย...


เวลาที่เราเจอกับสิ่งที่คิดว่าแย่สุดๆ เราจะหมดแรงสู้แล้วนะ ... แต่พอดูตัวการ์ตูนบางตัว มีชีวิตน่าเศร้า โหดร้าย ร้ายแรงยิ่งกว่าเราแบบสุดๆ เขาก็ยังต่อสู้ ไม่ยอมแพ้กับชะตาชีวิต กับวินาทีที่เลวร้ายที่สุด เพราะงั้นเราก็เลยไม่ยอมแพ้ด้วย ... เราอยากจะสู้ให้สุดๆ ทำให้ได้แบบนั้นบ้าง ถึงที่สุด...




การ์ตูนบางเรื่อง คนแต่งต้องการจะสื่อความรู้สึกบางอย่างที่คนทุกคนมี แต่ไม่มีใครเคยพูดออกมาเลย ซึ่งคนแต่งคนนั้นสามารถทำให้มันออกมาเป็นเรื่องราว ที่ทำให้ทุกคนเข้าใจได้ และตระหนักได้ว่า ทุกคนย่อมมีความรู้สึกเช่นนั้นอยู่ เราสามารถจะเข้าใจกันและกัน และมอบสิ่งที่คนอื่นโหยหาได้ ด้วยตัวของเรา เพียงแค่เราทำอะไรเล็กๆน้อยๆแค่นั้น มันเหมือนเวทย์มนตร์ที่บันดาลความสุขให้กับเราและคนอื่นได้




การ์ตูนเติมเต็มสิ่งที่เราโหยหา ก็อย่างที่บอกไป ทำให้เรามีความสุขอย่างที่ไม่อาจหาได้จากอย่างอื่น เป็นความรู้สึกที่บรรยายไม่ถูกเลย ทำให้เราอดยิ้มไม่ได้ การ์ตูนสร้างรอยยิ้ม เย้ๆ




และก็ยังทำให้เราเสียน้ำตา(มหาศาล) ไม่ใช่ว่าไม่ดีน้า ก็ทำให้เราเข้าใจว่า เรื่องโหดร้ายในชีวิตมันมีอยู่เสมอ เราต้องเข้มแข็งและอยู่กับมันให้ได้ไง




การ์ตูน ทำให้มีความรู้กว้างขวางด้วย(รึไม่กว้างหว่า?) อย่างน้อยก็พวกประเพณีของญี่ปุ่นบางอย่าง เรื่องภาษา(กรณีดูอนิเมะพากย์ญี่ปุ่น และสับEng)




ทำให้เรามีเพื่อนด้วย เพื่อนที่บ้าการ์ตูนเหมือนกันไง






เอาล่ะ วันนี้ก็พล่ามเรื่องการ์ตูนมาเยอะแล้ว (เหนื่อยนะเนี่ย -"-)




เราไปนอนล่ะ งานก็เยอะ เพื่อนๆเบื่อกันไหม




เราอ่ะ บรรพบุรุษ(Cotr)เบื่อเลยอ่ะ




ทำอะไรก็ไม่เสร็จสักอย่าง เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยทำละกัน ง่วงและ (ยังต้องไปทำอุปกรณ์ที่คณะอีก เหอะๆ)




ขอให้เพื่อนๆทุกคนมีความสุขนะ




ที่จริงเราเป็นมิตรนะจ๊ะ แม้หน้าตาจะไม่ค่อยเป็นมิตร หน้ามันแย่อ่ะ อะโหย โทษหน้า - -a




ถ้าจะหาว่าเราบ้าก็ไม่เป็นไร




(เพราะเป็นคนบ้าที่เข้าใจยากเลยไม่มีใครอยากทำความเข้าใจอ่ะ ก็เรามัน แปลกเกินไป ก็เลยเป็นแบบนี้แหละ น่าเศร้าจังนะคะ แต่เราก็เลือกจะเป็นแบบนี้ ให้เป็นคนปกติที่ชีวิตเป็นสีขาวดำอ่ะ ไม่เอาด้วยเหรอก)






ไปนอนละค่ะ Oyasumi-nasai


Maou-Shirouhi-047





อันนี้คือ Signature Souseiseki สุดที่รักที่ทำเองโดย Photoshop (ทำได้แค่เนี้ย ใช้แบบโปรไม่เป็นอ่ะ ฮู่ๆๆ)


9 ความคิดเห็น:

  1. อันนี้ร๋อ?
    กร๊ากๆ ถูกแล้วแหละมั้ง 555+
    เราก็เริ่มอ่านการ์ตูนบ้างแระช่วงนี้ เรื่องไรไม่รุอ่ะ อิคินามิ
    หรือไรประมาณเน้ 55+ ที่มานแจ้งวันตายก่อน 24 ชม.

    เออช่างเหอะๆ

    ขอให้การ์ตูนจงเจริญ

    ตอบลบ
  2. เมื่อก่อนเราก็ชอบการ์ตูนนะ
    แต่ช่วงนี้เริ่มจะห่างหาย เวลามันไม่มีอีกแล้ว 5555+

    ปล. บางทีอาจจะเป็นเพราะการ์ตูนที่ทำให้เราชอบวาดรูปด้วยแหละนะ

    ตอบลบ
  3. เพิ่งเหนข้อดีของการ์ตูนเยอะขนาดนี้นะเนี่ย

    อิอิ

    ถึงแม้เราไม่ค่อยได้อ่านการ์ตูนเท่าไหร่

    แต่ถ้าได้อ่านตอนเครียดๆ ก้ช่วยได้เยอะมากมาย

    ตอบลบ
  4. อ่านจบแล้ว
    ดีจัย
    เราชอบแกที่แกเป็นแก
    แล้วเราก้อไม่คิดว่าแกเป็นคนแปลกแตกต่างจากคนอื่นมากมาย
    เราเองก้อไม่ได้บ้าการ์ตูนมากถึงขั้นโอตาคุ
    แค่ชอบอ่านชอบดู
    ด้วยความที่ชั้นติดนิสัยเป็นเด็กอยู่ในสายเลือด
    แต่คิดว่าโตขึ้นจุดประสงค์ในการอ่านของชั้นอาจเปลี่ยนไป
    อาจจะกลายเป็นว่าเราอยากดูโลกของเด็กรุ่นหลัง
    อะไรปามานนั้น...
    ไปนอนละแก
    เพิ่งทำงานเสร็จ

    ตอบลบ
  5. เราไม่ค่อยรู้จักการ์ตูนเลย

    อ่านอยู่แค่ 4-5 เรื่องเอง


    ดูแล้วฝ้ายนี่แฟนการ์ตูนตัวยงเหมือนกันนะเนี่ย

    ^^

    ตอบลบ
  6. อ่านจบแล้วๆๆ

    เราว่าแกก็ไม่ได้แปลกไปจากคนอื่นเลย
    อย่ามองทางลบมากสิ

    เราก็ชอบการ์ตูนเหมือนกัน แต่เป็นพวกการ์ตูนฝรั่งๆหน่อย ออกแนวดูในทีวีมากกว่า
    เหอะๆ เพราะเรารู้ตัวว่าอ่านการ์ตูนแล้วต้องติดแน่ๆเลย

    แต่ข้อดีเรื่องการ์ตูนที่ว่ามันก็จริงนะ เราสนับสนุน
    ทุกคนย่อมมีความเป็นเด็กในตัวเองเสมอ...

    ตอบลบ
  7. ไม่ระบุชื่อ29 มกราคม 2552 เวลา 06:34

    เขียนโดนใจคนรักการ์ตูนจริงๆ
    เราก็ชอบอ่านการ์ตูนนะ เช่น โคนัน คินดะอิจิ ซามูไรพเนจร
    อ่านแล้วมันรู้สึกดี เหมือนว่าเราเป็นพระเอกในเรื่องเลย

    ก็ไปละน่ะ อิอิ

    ตอบลบ
  8. อันยองคับ

    เราว่าฝ้ายไม่แปลกหรอกคับ แต่ดูเป็นคนเงียบๆ เท่านั้นเอง ^^

    แต่อ่านการ์ตูนมากๆ ก็กลัวติดเหมือนกันนะนั่น

    ตอบลบ
  9. อ่านการ์ตูน แล้วรู้สึกดีจิงๆ

    ขอแนะนำ การ์ตูนเรื่องนึง หงส์สาจอมราชัน สนุกดี

    ปล.พยายามอย่า ง่วง บ่อยนะ...เรากลัว ^^

    ตอบลบ